We zetten graag onze sympathisanten en tellers in de bloemetjes en doen dat o.a. met een jaarlijkse bus trip naar een reeks misschien minder bekende natuurgebieden in Vlaanderen.
Vandaag trokken we met een zo goed als volle bus naar de Kalkense Meersen en het Berlare/Donkmeer. Steven briefte ons het veelbelovende dagprogramma door de micro.
Het weer was schitterend en de start oversteek van de Schelde te Schellebelle met Het Veer verliep vlekkeloos.
Gidsen van dienst Michael Crapoen en Franki D’haese (inderdaad broer van) kennen het gebied als hun broekzak en namen ons op sleeptouw voor een achttal km durende wandeling doorheen de Kalkense Meersen, waar we een oude rivierduin doorkruisen en uitgestrekte (grutto) weilanden passeren met veel vogels en vlinders!
Het gebied is deels een bufferbekken om mogelijke overstromingen en dijkbreuken te vangen, cfr het Sigmaplan voor het ganse Scheldebekken uitgetekend. Het is ook één van de weinige zoetwater getijdegebieden in Vlaanderen.
Eerste weetje was de problematiek en aanpak van de aanwezigheid van knijten, een kleine steekmug die bij de Schellebellenaars voor overlast zorgt, maar ervoor zorgde dat het aantal territoria van huiszwaluw verdrievoudigde in 5 jaar tijd.
Ondertussen noteerden we de ene vogelsoort na de andere: grote zilverreiger, oeverloper, bruine kiekendief, paap, tapuit en roodborsttapuit, enz. Bij de niet vogels: watergentiaan en zuidelijke keizerslibel.
Michel toonde ons iets verder een palinghuid en ging verder in op het verdwijnen van de paling in de regio en de maatregelen die getroffen werden (vistrappen, zuiverder water enz.) om de populatie weer stabiel te krijgen, voorlopig zonder succes.
Vanop de nieuwe, recente uitkijktoren hadden we een prachtig zicht op de Meersen en vlogen buizerd en torenvalk over, hier spotten we opnieuw paap en roodborsttapuit en enkelen onder ons zagen een reetje en een late koekoek vloog over.
Het recent aangebrachte vossenraster zorgt ervoor dat de weidevogels (vooral grutto) er tot de helft meer jongen grootbrengen dan voor de plaatsing.
De lunch in Eetcafé De Pastorij – aperitief + hapjes, hoofdgerecht (vlees of veggie), koffie, drankje was echt lekker en de sfeer was optimaal!
Om ca 14u30 vertrokken we naar Berlare Donk voor een ca 4 km lange wandeling doorheen het Donkreservaat. Daar wisselden oude broekbossen die kolonies aalscholver en blauwe reiger herbergen, fraaie turfputten, veengraslanden, rietvelden, zeggevegetaties, drijftillen en een historische eendenkooi elkaar af. Wim Jans wist ons samen met de gids de werking van de eendenvangst in die kooien destijds – haarfijn uit te leggen.
Opnieuw heel wat leuke waarnemingen met als absolute topper een juveniele visarend die met succes een vis uit het water oppikte! Op één van de vijvers zwom een geoorde fuut in overgangskleed tussen vele futen! De zwarte wouw die jaarlijks in het gebied (in de nabijheid van de aalscholver en blauwe reigerkolonie) broedt, werd niet meer opgemerkt.
We sloten deze prachtige dag af met een drankje en sanitaire stop in Brasserie De Zonnevallei in Nieuwdonk waar de wandeling dan ook eindigde!
We danken de plaatselijke gidsen Michiel & Franki , Steven D’haese voor de dagorganisatie en alle Mergus bestuursleden, in het bijzonder Johan VH, die mede een handje hielpen!
Tekst: Frank De Scheemaeker
Foto’s: Patrick Keirsebilck, Frank De Scheemaeker en Steven D’haese)
Redactie : Steven D’haese.
